Καλώς ήρθατε...

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Στον παιδοφθαλμίατρο!!!

Από καιρό παρατηρήσαμε ότι ο Βαγγέλης πηγαίνει πολύ κοντά στην τηλεόραση, σκύβει πάνω από τις φωτογραφίες για να τις δει καλύτερα, σκύβει πάνω από τα αντικείμενα όταν θέλει να τα περιεργαστεί... Στην αρχή, η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι το παιδί μου δεν βλέπει καλά... ήθελα να πιστεύω ότι "γυαλίζει η φωτογραφία", " θέλει να είναι πιο κοντά στους ήρωες και στην δράση των παιδικών" κλπ. Όταν όμως ένα σούρουπο δεν είδε ένα χοντρό τεντωμένο σύρμα και πήγε και έπεσε πάνω του με αποτέλεσμα να χτυπήσει λίγο, αποφάσισα πως ήρθε ο καιρός να επισκεφτούμε οφθαλμίατρο... παιδοφθαλμίατρο για την ακρίβεια.
Έτσι χτες είχαμε το πρώτο μας ραντεβού. Που με σόκαρε, γιατί, ok, περίμενα ότι κάτι θα βρει...αστιγματισμό τον είχα δεδομένο αφού έχω κι εγώ, οπότε θεώρησα ότι μάλλον για αυτό δυσκολεύεται το παιδί... Και έπεσα μέσα 2,5 βαθμούς στο ένα μάτι, 1,75 στο άλλο... όχι μόνο όμως...βρήκε και υπερμετρωπία...πολύ....8 βαθμούς στο ένα και 9 βαθμούς στο άλλο!!! Αυτοί οι αριθμοί με ζάλισαν! 
Στο μικρό μου μυαλό, φάνταζαν πολύ μεγάλοι αριθμοί για ένα τόσο μικρό παιδάκι! Βέβαια ο άνθρωπος μας εξήγησε, μας καθησύχασε, μας ανέλυσε....και μας έδωσε γυαλάκια! Έτσι το μικρό μου αγόρι, με τα εκφραστικά μεγάλα μάτια, θα βάλει γυαλάκια...Θα μου πεις, σιγά ρε φίλη, γυαλιά θα βάλει, δε θα κάνει καμιά εγχείριση, υπερμετρωπία του βρήκανε όχι κάτι σοβαρό (χτυπάω ξύλο, κάνω 10 στροφές, φτύνω τον κόρφο μου κλπ)... Θα συμφωνήσω...Όμως δε μπορώ να πω και ψέμματα...Στεναχωρήθηκα! 
Στεναχωρήθηκα γιατί το μωράκι μου δε βλέπει καθαρά...γιατί κουράζονται τα ματάκια του, και  μπορεί και να πονάει το κεφαλάκι του...γιατί θεωρούσα τόσο καιρό ότι μπορεί και να είναι καπρίτσιο του το να πηγαίνει κοντά στην τηλεόραση...γιατί ένιωσα τύψεις για κάθε φορά που τον μάλωνα που πήγαινε μπροστά ή τον φόβισα με την ηλίθια φράση "φύγε από κει μπροστά, θα χαλάσεις τα ματάκια σου και θα αναγκαστείς να βάλεις γυαλιά...". Ναι, ζητάω ταπεινά συγνώμη, ήμουν τόσο ηλίθια που το έλεγα, με απώτερο σκοπό να τον κάνω να "θορυβηθεί" και να "συμμορφωθεί"...ΗΛΙΘΙΑ...Έλα τώρα να τον κάνεις να το δει σαν κάτι φυσιολογικό, σαν παιχνιδάκι...Έλα να σε δω τι θα του απαντήσεις όταν θα σε ρωτήσει αν αυτός χάλασε τα ματάκια του...Αχχχχ...πόσα λάθη κάνουμε Θεέ μου, στην ανατροφή των παιδιών μας; Για πόσα έχω να μετανιώσω ακόμα στη ζωή μου;;;

9 σχόλια:

Άννα είπε...

Καλησπέρα Χρύσα και καλό σου μήνα. Έχεις δίκιο. Κάνουμε πολλά λάθη ως γονείς όμως η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε... ΤΕΛΕΙΟΙ. Είμαστε απλοί άνθρωποι που προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδάκια μας. Κι εσύ αυτό προσπαθούσες να κάνεις όταν προέτρεπες το μικρό σου να φύγει μπροστά από την τηλεόραση. Όσο για τα ματάκια του, το είπες κι εσύ. Δεν είναι τίποτα σοβαρό. Απλά θα πρέπει τώρα να αλλάξει λίγο κάποιες από τις συνήθειές του. Το καλό είναι ότι έχει μια τόσο καλή μαμά που θα τον βοηθήσει να προσαρμοστεί. Να είσαστε καλά. Φιλάκια.

Μαμά Κουκουβάγια είπε...

Άννα μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια... το ξέρω ότι θα το ξεπεράσουμε, απλά είναι το πρώτο σοκ....Να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια!

Βάσω - Οι ιστορίες της μαμάς! είπε...

Δυστυχώς ως γονείς κάνουμε πολλά λάθη προς τα παιδιά μας αλλά δεν είμαστε τέλειοι τι να κάνουμε? Εμείς προσπαθούμε πάντα για το καλό τους. Μην ανησυχείς δεν είναι τίποτα σοβαρό και μην κατηγορείς τον εαυτό σου.Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις να τον κάνεις να δει ότι αυτό που συμβαίνει είναι απόλυτα φυσιολογικό και σίγουρα θα του δώσει την σωστή απάντηση όταν θα σε ρωτήσει!!!!

χαραυγή είπε...

Ουδείς τέλειος!!Όλοι οι γονείς τα ίδια περνάμε!!
Ανασφάλεια,άσχημες σκέψεις,τύψεις!!Όμως χωρίς τα λάθη δε μαθαίνουμε!Θα συνεχίσεις να προσπαθείς για το καλύτερο και να ΄σαι σίγουρη ότι οι κόποι σου θα ανταμειφθούν!Όσο για τις ερωτήσεις,πάντα είναι δύσκολες!!

Ρεβεκκα είπε...

Χρυσα μου μην εισαι τοσο αυστηρη με τον εαυτο σου,ειναι λογια που ολοι εχουμε πει χωρις να σκεφτουμε τις συνεπειες .Ηθελες το καλο του δεν εκανες κατι κακο.Τωρα θελει να εισαι αποφασιστικη ετσι ωστε να τον πεισεις οτι πλα θα πρεπει να ζει με γυαλια.Ξερω οτι κανεις μας δεν θελει να εχει τιποτα το παιδι του,να μην στεναχωριεται,αλλα ας ειναι τετοια μικρα κ δεν πειραζει,ολα ειναι θεμα αντιμετωπισης.Σε φιλω γλυκεια μανουλα κ μην σε ξανακουσω να μιλας ετσι στον εαυτο σου γιατι θα σε μαλωσω.

Μαμά Κουκουβάγια είπε...

Βάσω - Ειρήνη, σε ευχαριστώ πολύ για την ψήφο εμπιστοσύνης...φιλιά!!!

Μαμά Κουκουβάγια είπε...

Χαραυγή, όντως μερικές ερωτήσεις είναι πάρα πολύ δύσκολες...και άντε να δώσεις τη σωστή απάντηση!!! Να είσαι καλά για το σχόλιο σου...

Μαμά Κουκουβάγια είπε...

Ρεβέκκα μου,πάντα γλυκιά!!!Έχεις δίκιο, όλα είναι θέμα αντιμετώπισης, απλά μερικές φορές πρέπει να έχεις και ψυχικά αποθέματα για να αντιμετωπίζεις καταστάσεις...αν σου λείπουν αυτά, τότε τα βλέπεις όλα βουνό!!! Όπως και ναχει, πράγματι μπρος σε άλλες καταστάσεις, αυτό είναι μικρό...Σε φιλώ!!!

Newagemama.com είπε...

Εντάξει θέλει χρόνο να "χωνευτεί". Εμένα η 8χρονη κόρη μου έχει ήδη 5 βαθμούς μυωπία. Φοράει γυαλιά από την πρώτη δημοτικού κι ακόμα και τώρα όλο ρωτάει πότε θα φορέσει φακούς επαφής...

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...